Bursa Büyükşehir Belediyespor’da oynayan ve bu sezon hem ligde hem yarı final gruplarında çıkış yakalayan Merve Ateş ve Gülben Şahin’le söyleşi yaptık. Keyifle okumanız dileğiyle…
Merve Ateş…
– Sizi tanıyabilir miyiz ?
Ben Merve Ateş, 1990 doğumluyum ve Eskişehir’liyim. Voleybolcu bir aileden yetiştim. 12 yaşında voleybola başladım ve Uludağ Beden Eğitimi Öğretmenliği bölümünde okumaktayım. Voleybola başlamamı ilk öğretim yıllarında babam istedi ve beni babam yetiştirdi. Daha sonra Anadolu Üniversitesi’ne gittim. Antrenörümüz Şahin Çatma ile beraber 4 yıl çalıştıktan sonra Bursa ekiplerinden Nilüfer Belediye’ye transfer oldum. 1 yıl oynadıktan sonra kullandığım ilaçlar yan etki yapınca hastalandım ve kaslarım çok güçsüzleşti. Kortizon kullanmak zorunda kaldım. Hastalığım geçip eski formuma kavuşunca Bursa Büyükşehir Belediyespor’a transfer oldum. Halen bu kulübün faal sporcusuyum.
– Bugüne kadar giydiğin forma numaraları nelerdir? Anlamları var mı?
Öncelikle 1 numara forma giydim çünkü Meral teyzemin voleybol hayatında giydiği formasıydı. Daha sonra annemin forma numarası olan 2 numarayı giydim. Ardından sırasıyla babamın forma numarası olan 3 numarayı, Zuhal teyzemin forma numarası olan 8 numarayı giydim. 8 nolu formayı bir daha çıkarmadım çünkü benim için sonsuzluğu simgeliyordu.
– Eğer voleybolcu olmasaydın ne olmayı düşünürdün? İstediğin bölüm okuyor musun?
Psikoloji uzmanı olmak isterdim. Beden Eğitimi öğretmenlik bölümünü pek sevdiğimi söyleyemem. Voleyboldan kopamadığım için her ikisini bir arada götürebilirim düşüncesinde olduğumdan bu bölümü okumak zorunda kaldım.
– Milli takım formasını kaç kere giydin ve unutamadığın maç hangisidir?
40 civarında Genç Milli takım forması giydim. Dünya Şampiyonası’nda unutamadığım maç Çin’le oynadığımız final maçıydı. Açıkçası Dünya Şampiyonasında final oynamak gibi bir hayalim yoktu ama sona yaklaştıkça o güven duygusu ve o coşkuyla yürüdük, en sonunda sona yaklaştık ve final oynuyorduk artık. Her sporcunun hayal ettiği yerdeydik çok mutluydum, çok fazla heyecanlıydık. Unutamadığım maçalardan biriydi.
– 2. Lig’de finale kaldınız. Yarı final maçları ve final etabı için neler söylşeyeceksin?
Çok genç bir takım olmamıza rağmen bu sezon ligi lider olarak tamamladık. Yarı final gruplarında iyi oyun sergileyerek finallere adımızı yazdırdık. Yönetim, teknik heyet ve takım olarak çok mutluyuz ve 1. Lig’e çıkacağımıza inanıyoruz.
– Beni kırmayıp röportajı geri çevirmedin. Bunun için sana çok teşekkür ediyorum. İnsanların seni tanıması için güzel bir söyleşi olduğunu düşünüyorum. Söylemek istediğin bir şey var mı?
Bana zaman ayırıp beni dinlediğiniz için çok teşekkür ediyorum. Medya olarak Voleybolunsesi adresini çok yakından takip ediyorum ve buradan bütün çalışanlara çok teşekkür ediyorum. Benimle sohbet etmeniz benim için gurur vericidir. Sizin özellikle bütün sporcuları yakından takip ettiğinizi biliyoruz ve sporculara özellikle sayfanızda yer ayırmanız bizler için çok güzel bir duygudur.
Gülben Şahin…
– Sizi daha iyi tanıyabilmek için kendinizden bahsedebilir misiniz?
Ben Gülben Şahin. 1988 yılında Ankara’da doğdum. 11 yaşında voleybola başladım. Genç yaşım bittikten sonra üniversite için voleybola 2 yıl ara verdim, sonra plaj voleyboluyla tekrar başladım ve 4 sene önce SGK takımı ile salon voleyboluna döndüm. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ni bitirdim. Şu anda Bursa Büyükşehir Belediyesi’nde voleybola devam etmekteyim. Sezon başından beri çok sıkı bir şekilde çalışıyoruz, iyi antrenman yapıyoruz. Bence bundan da daha önemli olan takım içindeki arkadaşlığımız. Antrenman ve maçlar dışında sürekli birlikte vakit geçiriyoruz ve iyi arkadaşlığımızın performansımıza da yansıdığını düşünüyoruz…
Orta okulda beden eğitimi öğretmenimin yönlendirmesiyle İletişim Spor Kulübü’nde Emre Demir antrenörlüğünde voleybola başladım. Daha sonra Emlak TOKİ ve SGK takımlarında oynadım, şu an Bursa Büyükşehir Belediyesi forması altında mücadele ediyorum…
Üniversiteyi kazandığım ilk sene voleybol oynamıyordum. Daha sonra üniversite 2. sınıfta voleybola tekrar geri döndüm. Çok fazla yoruluyordum ama takımımın anlayışı ve benim de zorlamamla hiç uzatmadan okulumu bitirdim.
– Unutamadığınız bir maç var mı?
Plaj voleybolunda 2008 yazı Çeşme’de ilk oynadığım final maçı benim için çok değerli ve unutulmazlarım arasındaydı. Plaj voleybolu geçmiş yıllara göre şuan daha çok ilgi görecek. 2. Lig voleybol kalitesinin de gittikçe arttığını düşünüyorum.
– Özel bir forma numaranız var mı?
Beckham’a olan hayranlığım yüzünden voleybola 7 numaralı forma ile başladım, fakat daha sonra annemin eski forma numarası olan 5 numarayı giymeye başladım. Şuan büyük bir takıntım var 5 numaraya karşı…..
– Bursa’da oynamaktan memnun musun?
Bursa’da voleybol dahil tüm sporlara ilgi çok büyük. Ben ilk defa ailemden uzak yaşıyorum, bu yüzden Bursa’yı tercih ettiğim için çok memnunum. Burada her şeyimle ilgileniyorlar. Biz de bu ilginin karşılığı olarak 1 .Lig’de Bursa’dan bir takım daha olması için elimizden gelenini yapıyoruz.
– Yarı finali geçip finale çıktınız, neler söyleyeceksin?
Yarı finallerde Çanakkale Belediyespor karşısında 2-0 öndeyken müsabakayı 3-2 kaybetiğimizde inanılmaz üzüntü yaşamıştık. Ama inancımızı kaybetmedik ve Karşıyaka’dan puan alarak finallere kaldık. İnanılmaz bir mutluluk içerisindeyiz ve 1. Lig’e çıkacağımıza yürekten inanıyoruz. Finallerde kim daha iyi konsatre olursa ve kim daha çok isterse o takımın 1.Lig’e çıkacağına inanıyorum. Bence finallerde favori yok.
Son olarak şunları söylemek istiyorum bize Voleybolunsesi’nde yer ayırdığınız için teşekkür ediyorum. Benim için güzel bir söyleyiş olduğunu düşünüyorum.
Röportaj: Recep Ekin
Comments are closed.