Kilisenin papazı pazar ayininde vaaz vermektedir. Birden kapı açılır, köylünün biri dalar içeriye ve bağırır;
“Irmak taştı. Köyü su bastı. Sel buraya doğru geliyor.”
Bunun üzerine herkes ayini yarıda bırakıp dışarı fırlar, can pazarı, papaz ise yerinden kıpırdamaz. Kaçanlardan biri Papaz’ı uyarır;
“Papaz efendi, hadi gelsene!”
Papaz, Tanrı’nın kendisini koruyacağından emindir; kiliseden çıkmaz. Bir müddet sonra sel Kilise’ye ulaşır. Gelen sular içeriye girer ve papazın beline kadar çıkar. Papaz çan kulesinin birinci katına tırmanır. O sırada, kiliseye doğru gelen bir tekne görülür. Gelen tekne kiliseye yanaşır. Gelenler işaret ederler ama nafile. Papaz eliyle gidin der:
“İstemez, Tanrı beni korur!” der.
Bu arada sular yükselmeye devam eder. Sular yükseldikçe papaz çan kulesine tırmanmaktadır. Kiliseye bir tekne daha yanaşır. Teknedekiler tekrar ısrar ederler:
“Atla!”
Papaz kurtarılacağından emin olduğu için, tekrarlar:
“Gidin, Tanrı beni korur!” der.
Papaz kilisede tam boğulmak üzereyken, bir helikopter gönderirler, ip merdiveni aşağıya sallarlar. Papaz oralı bile olmaz:
“İstemem, Tanrı beni kurtarır!” der. Gelen yardımı bir kez daha reddeder.
Ama olan olmuştur. Sonunda sular iyice yükselir. Çan kulesini aşar ve papaz boğulur.
Hayatını kaybeden Papaz’ı ahretin kapısında melekler karşılar:
“Hoş geldiniz, buyurun!”
Papazın yüzü asıktır:
“Şimdi, siz beni cennete davet edeceksiniz ama üzgün ve kırgınım. Cennette hiç gözüm yok!”
Melekler papaza sorarlar:
“Hayrola ne oldu?”
“Yüce Tanrı’ya biraz kırgınım. Hep O’na dua ettim. İbadetimi hiç aksatmadım. Beni her türlü felaketten kurtaracağına emindim. Halimi görüyorsunuz, beni sulara teslim etti. Boğuldum! Bu bana yapılır mı?”
O sırada yukarıdan Tanrı’nın sesi gelir:
“O aptala iki tekne, bir helikopter gönderdik, kurtarmak için. Başka ne yapacaktık. Böyle geri zekâlı birinin benim katımda yeri yoktur.”
“Kıssadan Hisse”
Birileri yanlış transferler yapıyormuş. Tamam da, ben ne yapayım?
Ragıp TEKİN
Comments are closed.