Takım taktiği uygulamasıyla ilgili olarak tartışılacak bir diğer önemli ilke: “Rastgele çeşitli uygulamalar”dır. Voleybol çok rastgele ve çeşitli şekillerde oynanır. Bir oyuncunun aynı beceriyi sırayla iki kez ve tamamen aynı koşullarda uygulayabilmesi az rastlanır bir durumdur. Servisi farklı hedeflere atarak sahaya giren oyuncu defansa geçer. Servis karşılayan, sahanın değişik bölgelerine, aldığı topa farklı girişler yaparak topu sahada kalacak şekilde (farklı hedeflere) file üzerinden vuruşlar yaptıktan sonra tekrar vurabileceği bir fırsat ele geçirmeden blok pozisyonuna geçmelidir. Rakip takımın hücumuna karşı, defans seçenekleri aynı zamanda takımın arka hücum seçeneğidir. Özellikle üçlü bloktan geçiş yapıyorlarsa arka bölgeden hücuma hazır olmalıdırlar.
Tüm bu örnekler voleybolun eşsiz rastgele olma ve çeşitlilik durumunu gösterir. Oyunda olduğu gibi hareket becerilerine bağlı kalarak drill çalışmalarını da çok rastgele ve çeşitli özellikte yapmalıyız. Örneğin bireysel manşete odaklı bir drill manşetçinin birçok açıdan topu karşılamasını bir sonraki sorumluluğuna geçmesini, topa vurma, vuran kişiye dublaj yapma veya daha başka sorumluluklar yüklenmesini gerektirir. (oyuncuların en çok maç içinde zorlandıkları ikinci, üçüncü hareketlere geçişler ani şaşkınlık durumlarıdır, oyuncuların bu hareketleri düşünmeden otomatik olarak yapması gerekir). Smaç odaklı bir drill ise smaçörün daha sonra blok yapabilme veya vurmadan önce defans yapma becerisi göstermesi istenir. Oyuncular, bu yolla yapmak zorunda oldukları başka hareketlerin ortasında olsalar bile bir beceriden diğerine nasıl geçiş yapıldığını anımsama yeteneğini geliştirmiş olurlar.
Başarılı bir performansın anahtarlarından biri, sporcunun becerisini (veya benzer becerisini) göstermesini sağlayacak, motor programa erişmesi yeteneğinde yatar. Pasör kendini başka bir şey yapmak zorunluluğu duymadan sürekli olarak hep aynı şekilde, aynı köşeden, aynı hızda ve yörüngeden pas atıyorsa, pas atmanın motor programını sağlamada yeterli tekrarı elde edemeyecektir. Pasör pasını attıktan sonra başka beceriye geçmeli. Dublaja geçiş, bloktan düşüp alçak pozisyonda pas atmak gibi.. Farklı açıdan pas atmak için pozisyon almalıdır. Bu, başarılı pası gerçekleştirmek için pasörün motor programa sahip olmasını gerektirir. Pratik yapmak kalıcı yapar diye söylenir hep benim kendi görüşümde pratiğin tekrarından çok yapılan pratiğin doğruluğunda başarısında yatar. Eğer oyuncu yaptığı egzersizdeki başarısını değerlendiremiyorsa yaptığı tekrar sayısıyla günü kurtarmak deyimi yerinde olur (pratik dizaynı yaparken seviyeyi eğlenceyi uygulamadaki başarıyı unutmayalım).
Engelli formatlarda, (rastgele antrenmanın zıttı) antrenman yapmanın özellikle yeni beceri veya motor program öğrenen gençler ve yeni başlayanlar için bazı faydaları olmasına karşın; öncelikle rastgele ve çeşitli ortamlarda antrenman yapan takımlar, daha etkili oyuncu yetiştirme olanağına sahiptirler. Fark oyuncular arasındadır. Kimi oyuncular, oyunun gerektirdiği becerileri ortaya koyarlar. Kimileri de alıştıkları oyunu sergilerler.
Hakan ÖZKAN
Comments are closed.