Aslında bu yazıyı yazmayacaktım. Ama insanı gıcık ediyorlar. Dayanamadım ve yazdım.
Bizim mesleğin eskilerinden. Uzun yıllar da aynı gazetede çalışıp duruyor. Yazdığı haberlerle kendince kamuoyu oluşturmaya çalışır. Bu zata değer veren de bir hayli var spor ve basın camiasında…
Özellikle de voleybol ailesinde…
Bizim meslek takip ister…
Merak ister…
Dikkat ister…
Sonunda haber muslukları da kesildi. Peki ne yapıyor şimdi bu arkadaş? Tarıyor diğer gazeteleri… Kenarda kıyıda kalmış… Ya da manşetlere taşınmış haberleri “Kes-kopyala-yapıştır” üçgeniyle kendi bilgisayarına taşıyor…
Bizim “Yaşlı Kurt” bekliyor pusuda… Zamanı gelince hooooopppppp gazetesine taşıyor haberi.
Hem de “ÖZEL HABER” logosuyla…
Alışmıştık bu yaklaşımlarına. Ama adam gemiyi azıya aldı bir kez…
Yüzsüzlüğü hat safhaya ulaştı…
Eskiden 3-4 ay başka gazetelerde çıkan haberleri bekletip, sonra servis ediyordu.
Şimdilerde 2-3 gün zor dayanıyor. AKŞAM Gazetesi’nde, hem de birinci sayfadan çıkan haberi dahi iki gün sonra özel diye yutturmaya çalıştı “Yaşlı Kurt…”
Voleybolun son yarışmasında da zaten benim yazdığım haberle ödülü kapmıştı. Başlık da, fotoğraf da aynıydı. Genelde gülüp geçiyordum bu tür yaklaşımlara. Ancak bakıyorum etrafıma, milletin umurunda değil.
Dayanamadım, “Yaşlı Kurt”un gazetesindeki bir ağabeyimi aradım. Şikayeti sevmem ama adam yüzlüğü kendine iş edinince, müdürüne konuyu iletmesini söyledim. İki gün önce çıkmış haberi nasıl görmezsiniz diye serzenişte bulundum… Baktım o da gülüyor…
Bizim mesleğin çivisi çıktı be dostlar… Hırsızların, yalancıların, çalıştığı kuruma ihanet edenlerin (Bu konuda ileride ihaneti edenleri de yazacağım) el üstünde tutulduğu bir ülkede yaşıyoruz… Hırsızlık sadece para ya da eşya çalmakla olmuyor.
EMEK HIRSIZLIĞI da büyük ama çok büyük bir suç…
Murat TARHAN
Comments are closed.