Çok çalıştık ve karşılığını aldık

Merhaba ben Burak Güngör, Yıldız ve Genç Milli takım oyuncusu ve kaptanıyım. Milli Takımlarda bir Avrupa sekizinciliği ve bir olimpik festival birinciliğimiz var. Olimpik festivalde şampiyon olduktan sonra o kadar çok mesaj aldım ki ’’nasıl yaptınız, nasıl olabildi, nerden başladınız, nasıl başladınız vb.’’ bende Zeliha Ablamın (Zeliha Işık) sayesinde bu sitede voleybolu ve 16 kişilik küçük dev kadromuzu anlatmak istiyorum.

Emin olabilirsiniz ki bu 16 kişi sadece görünen 16 kişi değil, binlerce insan var bizim arkamızda. Bize yardım eden, 2 sene boyunca bize destek olan çok insanlar var. Kolay olmadı tabii, hiç bir şey gibi; başarı da yorulmadan terlemeden olmuyor. Biz gerçekten emek verdik, gerçekten çok yorulduk bu zamana gelebilmek için. Tam 2 sene emek harcadık ve buna kesinlikle değdi.

Size biraz yaşadıklarımızdan bahsetmek istiyorum. Dışarıdan nasıl gözüktüğünü bilmiyorum ama o eğlence, o gurur veya o oyuna, o beraberliğe sahip olmak sahada 12, kenarda 4 kişi tribünlerde veya televizyon başlarındaki binlerce kişiyle beraber olup tek bir amaç uğruna savaşıp bu savaşı skorla beraber başarının tastikini almak gerçekten kolay olmadı. 2. Lig’deki 2 senemiz, daha önce yaptığımız Milli takım kampları, oynadığımız turnuvalar derken geçmek bilmeyen zaman iki sene sonunda baktığımızda göz açıp kapatıncaya kadar geçmiş ve biz hedefimize gelmişiz. Artık yapmamız gereken almamız gereken bir kupa var orada. Belki sadece bir demir yığını belki bir süslü eşyaydı başka gözlerde ama bizim için o 2 yıllık bitip tükenmeyen bir emekti. O’na sahip olmamızın duygusunu burada kelimelerle ifade edemem…

O iki sene içinde beraber okula gittik, beraber antrenmana gittik, beraber güldük, beraber ağladık. Sahanın içindeki o 8 adamla tabiri caizse bir ömür çürüttük, yani biz öyle sanmışız. O öyle bir şanmış ki bize tanınan, karşılığını şimdi aldık hem de en büyük karşılığını…

Diğer arkadaşlarımıza gelecek olursak onlarla bu kadar şey yaşamasak da birçok kampta, birçok yerde beraberdik. Çok zorlandık ilk başlarda. Ailelerimizden ayrı, bildiğimiz voleyboldan ayrı bir yerdeyiz. Her şeyi bıkmadan usanmadan tekrar tekrar öğrendik. Yeri geldi yapamadık en baştan tekrar başladık, tam yılacağımız zamanlarda hep birbirimize destek olduk. Ağlayanları güldürdük, gülenlere eşlik ettik.

2 senedir emek verilen bu yatırıma, bu plana sizlerin de önünde başta Sn. Başkanımız Erol Ünal Karabıyık ve bütün federasyon çalışanlarına teşekkürü bir borç biliyorum.

Şuna açıklık getirmek istiyorum bu bir şans değil. Bunu biz biliyoruz çünkü yaz-kış demeden döktüğümüz terin farkındayız. Gerçekten çok çalıştık ve karşılığını aldık.

Avrupa Şampiyonası’nda aldığımız sekizincilikten sonra kendimize geldik, biraz irkildik. Geçirdiğimiz uzun soluklu kampların ardından İstanbul’daki ve Gençlerde katıldığımız Balkan Şampiyonaları bize yol gösterdi. Hatalarımızı bulduk, düzeltmeye çalıştık ve aldığımız şampiyonluk gösteriyor ki başarmışız da…

Alt yapılarda başlayan bu projeyi diğer bazı ülkeler yıllardır yaparken biz yeni başladık. Ve gerçekten büyük bir ödül olarak 2 senede 2 tane altın madalya aldık. Biri bayanlar Avrupa Şampiyonası’nda alınan şampiyonluk ve diğeri EYOF’ta alınan erkeklerin şampiyonluğu. Görüyoruz ki artık bir şeyler değişmeye başladı. 

Şampiyonluğumuzda bizi hiç yalnız bırakmayan Trabzon halkına, bizi izleyip arkamızda duran herkese Yıldız Milli Takım adına tekrar tekrar teşekkür ediyoruz.

Yazımı şu sözlerle bitirmek istiyorum; Eğer ki hedefi belirleyip onun için yoruluyor ona emek harcıyorsanız, gerçekten istiyorsanız yapamayacağınız bir şey yoktur. Önemli olan doğru yerde doğruyu yapmak.