Fransız ulusal günlük spor gazetesi L’Équipe, üst üste iki Olimpiyat Şampiyonluğu yaşayan Fransız voleybolcuların profesyonel kariyerlerini neden Fransa dışında sürdürdüklerini masaya yatırarak yıldız oyunculardan bu konuya açıklık getirmesini istedi.
Fransa dışında altıncı sezonuna Galatasaray’da başlayan pasör çaprazı Jean Patry tercihini “Kariyerimizin belirli bir noktasında ayrılık; ilerlemek ve başka bir alana girmek için bir zorunluluk haline geliyor.” diye açıklayarak şu ifadelerini kullandı: “Gizlemeyeceğiz, geri dönmemizi engelleyen şey maaş.”
Pasör Antoine Brizard ise “Eğer Fransa’da oynayabilmemiz mali açıdan fedakarlık yapmamız anlamına gelseydi hepimiz bunu yapardık.” dedi ve Fransız oyuncuları takıma dahil etmenin zorluğuna şu sözlerle dikkat çekti: “Ancak mevcut Fransız takımından bir oyuncu almak için bir kulübün bütçesinin yarısı gerekiyor. Bu kadar çok paradan vazgeçmek zor, sonsuz bir kariyere sahip değiliz. Earvin (Ngapeth), bugün kazanmadığını yıl sonunda mutlaka geri alacak.”
Röportajda aynı zamanda voleybolda daha fazla görünürlük ve sponsorların bir araya gelmesinin net maaşları beş ila on kat daha yüksek teklif yapan yabancı kulüplere büyük bir avantaj sağladığına değinildi.
Benjamin Toniutti ise Fransa’ya dönüşle alakalı “Geri dönmeyeceğim” diyerek kısa vadede kapıları kapattı: “Fransa’ya erken emekli olmak için dönmeyeceğim ama güçlü bir proje olursa hırslı bir kulübü büyütmek için deneyimlerimi getirebilirim.”
Brizard, ülkeye takım halinde geri dönüş hayalleri kurduğunu:. “Yankı daha da büyük olurdu. Şampiyonayı zirveye taşıyabilirdik.” sözleriyle ifade etti ve İtalya’da daha fazla tanındığını söyledi: “İtalya’da Fransa’dan daha fazla tanındığım izlenimine kapılıyorum, Paris’te halkla kaynaştığımız anların ardından bu biraz kalbimi acıtıyor. Voleybolun canı acıyor, ne yaparsak yapalım aynı noktada kalacağız hissine kapılıyorum. Sponsorların voleybola değil, etkinliklere veya diğer takımlara çok fazla para yatırdığını görmek bizi biraz sinirlendiriyor.”
