Bu sezon Sorgun Belediyespor formasıyla Erkekler 1. Ligi’nde mücadele eden Ali Samet İçmeğiz ile bir araya geldik.
Başarılı orta oyuncu voleybol yaşantısını Sorgun’daki mücadelelerini tüm içtenliği ile anlattı.
Keyifle okumanız dileğiyle…
Seni önce tanıyalım. Kimdir Ali İçmeğiz?
29 yaşında Tokat doğumlu evli 1 çocuk babasıyım. 11 yaşında okulda öğretmenlerim okul bahçesinde voleybol oynarken ben de onlara katıldım ve sonrasında bir bakmışım boyumun uzunluğundan dolayı okul takımındayım. Okuldaki öğretmenlerim sayesinde voleybola başladım o günden bugüne voleybol benim vazgeçilmezim, hayatım, mesleğim oldu. Voleybola başlamamda emeği olan Yavuz Gelebür, Fuat Petenkaya, Bülent Avar’ın bende emeği çoktur, hepsine buradan teşekkürü bir borç bilirim. Hatta Yavuz hocamın okul takımında sahada bir tokatını yemişliğim var. Hala unutmam.
Bir sakatlık geçirdin ve voleybola geri dönmek için çok çalışın o süreci anlatır mısın?
Evet çoğu sporcunun başına gelen ama benim sanki hiç başıma gelmeyecekmiş farz ettiğim bir sakatlık yaşadım. Hayatımın ve mesleğimin bittiğini düşündüğüm kötü bir psikolojiye girdim. O 1 yıllık süreci tarif etmem çok zor. Ameliyat, ağrılı süreçler, tedavi derken yoğun ve çok zorlu bir sürecin içinde buldum kendimi. Dibe de vurdum ama yukarı çıkmayı başardım ve 1 yılın sonunda eskisinden daha hırslı, daha güçlü, daha azimli olarak yeni sezonuma başladım çünkü mesleğimi geri kazanmam ve kendime daha çok özen göstermem ve arkamdan konuşan insanlara cevap vermem gerektiğini çok iyi anladım. Sakatlık yaşayan sporcuya kulüplerin nasıl sırt çevirdiğini yüzüne bakmadığını çok net görmüş oldum ama çok şükür ki en başta eşim olmak üzere (çok kahrımı çekti:) hakkını yiyemem kesinlikle, bir an olsun ses çıkarmadı. Oğlum ve fizyoterapistim Ferhat Dumanlı sayesinde ayağa dimdik kalktım. Ve bu sezon oynadığım oyunum, istatistiklerim ile çok güzel cevap verdiğimi düşünüyorum. Artık tek çabam kendine ve vücuduma iyi bakmak. Çünkü ben voleybolsunuz bir yaşam düşünemiyorum sanırım hayatımın sonuna kadar hangi şekil olur bilemem ama bir şekilde o sahada olacağım.
Sorgun ile çok başarılı bir sezon geçirdiniz. Zorluklar da yaşadınız. Bu seneyi bize anlatır mısın?
Evet güzel bir sezon geçirdik. Sorgun Belediyesi geçen sene 2. Lig’den 1.Lig’e yükselen bir takımdı çok yeni bir yönetim ve iyi niyetli insanlardan kurulu bir ekipti. Ben işin aslı anlaşmadan önce Sorgun neresi bilmiyordum. Tereddütlerim vardı. Küçük bir ilçe olduğu için bize sunulan imkanlar olarak rahattık zorluk olarak son dönemde o da maddi açıdan sorun yaşadık çünkü alının teri ile kazandım demek tam da bizim işimizin karşılığı aslında ama yine de maddi zorluğa rağmen takım olarak bir karar aldık biz bunu yapmalıyız deyip daha da güçlendik çünkü hepimiz belli kariyerleri olan insanlarız bu olgunluğa sahibiz.
Güzel bir arkadaşlık orta mı vardı sanki. Anadolu takımlarında genelde karşılaştığımız bir şey neler söyleyeceksin. Bu arkadaşlık ortamı sahaya nasıl yansıyor?
Saygılı bir ortam vardı çok güzel bir arkadaşlık ortamından ziyade. Daha önceki oynamış olduğum Anadolu takımlarında daha fazla kenetlenme gördüğüm için bu sene için sadece saygılı bir ortam vardı demem yeterli olur diye düşünüyorum.
Final serisinde son anda Efeler Ligi’ni kaçırdınız. Final serisini değerlendirir misin?
Öncelikle Beşiktaş ve Bursa BBSK’yı tebrik ederim çok keyifli maçlar oldu izleyenler için. Tartışmasız final serisinin en iyi takımı bizdik. Yarı final ve final grubunu oynamak zor iştir… Çünkü bütün sezon çalışmalar hazırlıklar yarı final ve final grubu için oluyor. Ama bazı ufak hatalar yapamadıklarımız bizi Efeler Ligi kapısından geri çevirdi. Mehmet Şahin hocamızın güzel bir sözü var SABIR…! Biz sabır göstermeyi bilemedik beceremedik. Ne yazık ki voleybol dışarıda konuşma ile oynanan bir oyun değil dışarıda konuşulduğu kadar sahada iş yapılsa zaten herkes farklı yerlerde olur. Yarı final ve finalleri oynamak zor iştir korku girdiği anda geçmiş olsun. Bana anlat deseniz voleybolu burada kurtarırım bahane çok bulurum :)))) ama dediğim gibi voleybol konuşularak oynanan bir oyun değil sahada yürekle oynanan bir oyun. Ben gerçekleri konuşmayı severim, ne yazık ki bizim takımda da korkuyu yaşayan insanlar vardı o yüzden olmadı ne yazık ki azıcık yardımcı olsalardı Efeler Ligi’ndeydik :(( Kısıtlı bir kadromuz vardı diğer takımlara göre ama en iyi şekilde biz kendimize yakışanı yaptık ve herkesin taktirini kazandık yarı final ve final sürecinde zor bir süreç içindeydik çünkü. İnanmayan bir şehir vardı varsa yoksa amatör bir futbol takımı bulunduğumuz yerin farkında olmayan şehir vardı. Futbolu iyi gören insanlar Sorgun’un reklamından tanıtımından ziyade kendi çıkarlarının peşindelerdi. O yüzden sağlık olsun olmadı demekten başka yapacak bir şey kalmadı. Bizlere emeğimize sağlık. Yarı final ve final sürecinde biz çok olumsuzluk yaşadık ama sonuna kadar da savaştık kendimize yakışanı yaptık ama olmadı.
Ekonomik sıkıntılarla birlikte sahada mücadele etmek hiç de kolay değil tahminimce. Sonuçta bir babasın bir eşin var yani bakmakta yükümlü olduğun bir aile reisisin. Nasıl baş ettin sen ve arkadaşların bu durumla.
Ne yazık ki belediye takımı olmanın dezavantajı burada ortaya çıkıyor. Seçim dönemlerinde maddi açıdan ödeme alamayabiliyoruz. Ama herkesten ricam bizler de ev geçindiriyoruz evli ya da bekar fark etmez. Biz alnımızın teri ile hak ettiğimizi istiyoruz sadece fazlasını değil. Bir de nedense bizim kazandığımız paralar herkesin gözünde çok büyük ve aman maaş almasa ne olacak kaç para alıyordu zaten etkilemez onu gibi bir algı oluşuyor. Herkesin kazancı kadar gideri oluyor. O zaman herkes buyursun sporcu olsun bakalım neler oluyor 2 ay 3 ay maaş almayınca ki dediğim gibi biz hak ettiğimiz paranın peşindeyiz kimseden fazla istediğimiz bir şey yok. Para da alamasan ailen ile sıkıntında olsa cenazen de olsa o sahada çıkıp işini yapmak zorundasın. Biz kendimize işimize saygımız olduğu için yakışanı yaptık her zaman.
Önümüzdeki sene için hedeflerin neler?
Hedefim tabi ki Efeler Ligi’nde yeniden oynamak, kupalar kaldırmak, evimdeki madalya köşeme bir yenisini eklemek. Hedefimden hiç şaşmadım çalışmaktan hiç gocunmadım. Hangi takımda olursam mücadeleme devam edeceğim.
Oğlun voleybola başladı onun voleybolcu olmasını istiyor musun?
Bu onun kendi tercihiydi. Biz sadece evde boş oturmamasını istedik ve kurs teklifleri sunduk o da voleybol ve müzik tercih etti. Voleybol içinde gerçekten bir faydası olsun açısından Arkas Spor kulübünü tercih ettik. İşi en iyi şekilde öğrenmesini istedik. Bu arada müzik kulağı da çok iyi. Emir Berk 6 yaşında ve biz ona her konuda iyi ve kötüyü anlatırız tercihini kendisi yapar. Karıştığımız hiç olmamıştır. Voleybolu bir meslek olarak seçmek isterse yine tercih onundur ama ben tabi ki bir voleybolcu olarak oğlumun da voleybolcu olmasını isterim, benim numaram ile devam etmesini isterim :))) Şu an hocaları yeteneğinin olduğunu belirtiyor. Gitmek istediği yere kadar ilerler. Bize düşen iyi ya da kötü onun her daim yanında arkasında olmak. Hangi mesleği seçerse seçsin ama hayatta her daim kendi yapmak istediğini yapsın. İnsanı kendi yapan bu dur çünkü.
Comments are closed.