Bu aralar fazlaca hayal kırıklığı yaşamaya başladım… Ama başkanlık seçimi hayal kırıklığından da öteydi.
Erol Ünal Karabıyık, tekrar başkanlığa seçildi… Zor mu oldu, hayır… Yanlış duymadınız, HAYIR!!!
Çekişmeli, sonucu kestirilemeyen bir seçim beklentim, meğer boşunaymış.
Bu kadar uluslar arası kariyer sahibi Ümit Sokullu’nun Karabıyık’ı zorlayacağını bekliyordum…
Dedim ya, bu aralar fazlasıyla hayal kırıklığı yaşıyorum diye. Demek kariyer sahibi olmak bazen yetmiyormuş…
Şu gerçeği bir kez daha anladım; çalışan emeğinin karşılığını alıyor.
Bakınız: Erol Ünal Karabıyık…
Bir delegenin ifadesi, tüm gerçeği anlatıyordu aslında:
“Adamı sevmiyorum ama hem bizim kulübe, hem de Türk voleyboluna büyük katkısı oldu. Sevmesem de oyumu Erol Ünal Karabıyık’a vereceğim…”
Seçimdeki konuşmaları, daha doğrusu eleştirileri dinlerken, hayal kırıklığı yaşayacağımın sinyallerini almıştım…
Dişe dokunur bir tek eleştiri olmaz mı? Hele hele herkesten önce söz alan eski Başkan Hüsnü Can’ı dinleyince, şok oldum da diyebilirim.
İmzasız davetiye… Derginin ilk sayısında bir yabancı antrenörün omuzlarda olmasından duyduğu utanç, üzüntü… Yabancılara karşı olan Sayın Can’ın damadı bir yabancı…
Ülkemden manzaralar işte… Fazla söze de gerek yok…
Neden hayal kırıklığı yaşadığımı sanırım sizler de anlamışsınızdır…
Murat Tarhan
murattarhan56@hotmail.com
Comments are closed.