Fenerbahçe’ye 3 sene önce Arçelik’den transfer olduğumda ilk hedef Fenerbahçe’yi her sezon zirveye oynayan bir takım havasına sokmaktı.
Hedefimize ilk sezonda çok yaklaştık ama yarım puanla şampiyonluğu kaybettik. Geçen sezon ise yabancıların geç gelişi ve takıma uyum sağlaması zaman aldı ve sezonu ancak 3. sırada tamamlayabildik. Bu sezonun başında hem başkanımız Aziz Yıldırım hem yönetim kurulu bize gerçekten de çok büyük fedakarlıklar yaptı, güvendi ve buna göre de bir kadro kurdu. Sezon başında yabancılarla uyum aşamasında zorluklar çekmemize rağmen adaptasyon süresini çabuk atlatıp hırslı, istekli ve her zaman kazanma duygusu olan bir takım haline geldik.
Şampiyonlukta bize en büyük moral ise sezon içinde kazandığımız Türkiye Kupası oldu. Kupayı kazandıktan sora takım içinde artık ‘biz şampiyon olacağız’ inancı iyice arttı. Aslında normal sezonu lider tamamlayacakken elimizde bulunan avantajı son maçta Tokat Plevne’ye mağlup olarak Halkbank’ın eline verdik ama bana sorarsanız normal sezonu ikinci sırada bitirmek bence daha güzel oldu. Çünkü ligde 3 takıma yenilmiştik. 1.si Arkas, 2.si Halkbank ve 3.sü ise Tokat’tı. Ve play off’da çeyrek finalde rakibimiz Tokat’tı. Onları geçtikten sonra yarı finalde rakibimiz Arkas oldu. Onları da çok zorlu 4 maçtan sonra geçerek finale çıkmayı başardık. Finalde rakip Halkbank oldu. Söylediğim gibi ligde 3 mağlubiyet aldığımız takımları play off serisinde tekrar karşılaşıyorduk ve bu bizim için itici bir güç oldu. Finalde de Halkbank’a karşı gücümüzü göstererek seriyi 3-0 tamamlayarak şampiyonluğumuzu ilan ettik.
Benim için bu şampiyonluktaki en önemli şey Fenerbahçe gibi bir takımda ilk şampiyonluğumu yaşamamdır. İnanıyorum ki bundan sonra Fenerbahçe her zaman zirveye oynayacaktır. Bundan sonraki hedefimiz Türkiye’yi Avrupa’da da en iyi şekilde temsil edip o arenada da başarıya ulaşmak olacaktır. Bu şampiyonlukta emeği geçen herkese çok teşekkür ediyorum.
Son olarak şunu söylemek istiyorum. Başarılar her zaman geride kalır ve önemli olan yarın ne yapacağımızdır. Teşekkürler.
Arslan EKŞİ
Comments are closed.